วันนี้เราจะพาทุกท่านมาสำรวจดูแมลงตัวจิ๋วในอุทยานหลวงราชพฤกษ์ของเรา ที่นอกจากจะบินสวยๆ ทำให้สวนดอกไม้ของเรามีชีวิตชีวาแล้ว จากการที่บินไปบินมา เก็บเกสรดอกนั้น กินน้ำหวานดอกนี้แล้ว ยังช่วยให้ละอองเกสรติดตามตัวไปยังดอกไม้ดอกอื่นๆ ช่วยผสมเกสรให้เหล่าดอกไม้ได้ติดผลติดเมล็ดต่อไปได้อีกด้วย “แมลงตัวจิ๋ว...นักผสมเกสร” ที่เราเจอบ่อยๆ เลยก็จะมี
"ผึ้ง” สุดยอดแมลงผสมเกสร ผึ้ง มีระยะทางหากิน 3-5 กิโลเมตร และเป็นแมลงที่มีภาษาเฉพาะ เรียกว่า "ระบำผึ้ง" มีไว้ลำหรับบอกทิศทาง แหล่งอาหาร แมลงจำพวกผึ้ง ชันโรง จะมีขาหลังไว้สำหรับเก็บเกสร โดยการเอาตัวไปคลุกละอองเกสร และปั้นเกสรให้ติดอยู่ที่ขาหลัง เมื่อบินไปตอมดอกไม้ถัดไป ละอองเกสรบางส่วนก็จะหล่นลงไปด้วย เกิดการผสมเกสร ในช่วงนี้ ดอกไม้ ต้นไม้ในสวนของเราก็จะพบผึ้งเยอะที่สุดในดอกพวงคราม บริเวณซุ้มพวงคราม จุดเช็คอินยอดฮิตในช่วงนี้ของเรานั่นเอง และยังมีดอกเสม็ดชุน ดอกคัตเตอร์ ดอกซัลเวียเป็นต้น
“ผีเสื้อ” อีกหนึ่งแมลงที่แทบจะเป็นสัญลักษณ์ที่คู่กับดอกไม้ ช่วงนี้ดอกไม้ที่ผีเสื้อบินลงกินน้ำหวานและทำหน้าที่ช่วยผสมเกสรก็จะเจอ ดอกโสก ดอกแปลงล้างขวด ดอกบานชื่น และดอกไม้อีกหลายชนิด เป็นต้น
"ชันโรง” ผึ้งจิ๋วที่ไม่มีเหล็กไน ด้วยขนาดตัวที่เล็กจึงสามารถเข้าไปคลุก ละอองเกสรได้ดีกว่าผึ้งที่มีขนาดตัวใหญ่กว่า อีกทั้งชันโรงไม่มีนิสัยในการเลือกตอมดอก ทำให้การติดผลเนื่องจากการผสมเกสรของชันโรง มีประสิทธิภาพมาก ชันโรงจึงสามารถช่วยให้การผสมเกสรของพืชเศรษฐกิจได้ดี ช่วงนี้จะพบชันโรงแวะกินน้ำหวานตามดอกพวงแสด ดอกซัลเวีย ดอกทองกวาว เป็นต้น
แมลงอีกชนิดหนึ่ง คือ “แมลงภู่” แมลงภู่จะกินน้ำหวานจากดอกไม้ ต่างๆ แมลงภู่เพศผู้จะไม่มีเหล็กไน มีเพียงแมลงภู่เพศเมียเท่านั้น ที่มีเหล็กไน สามารถต่อยให้ได้รับบาดเจ็บได้ แมลงภู่ตัวเมียจะเจาะเนื้อไม้ให้เป็นรูในเนื้อไม้ที่แห้งตาย โดยการใช้ฟันกรามกัดแทะเนื้อไม้ เพื่อทำรังจึงถูกเรียกว่า Carpenter bees เราพบแมลงภู่ได้บ่อยๆ ที่ดอกอินทนิล ดอกประดู่ม่วง ดอกงิ้ว ดอกบลูซัลเวีย เป็นต้น
ช่วงสถานการณ์โควิด-19 ที่อาจจะออกไปเที่ยวที่ไหนบ่อยๆ ไม่ได้ หากพอมีเวลา ลองเดินสำรวจรอบๆ บ้านของเรากันนะ ว่าเจอแมลงตัวจิ๋วนักผสมเกสรอะไรบ้าง?
