ซ้องแมว

  • วันที่อัพเดทล่าสุด : 05/09/2017
ชื่อไทย : ซ้องแมว
ชื่อท้องถิ่น : ข้าวจี่(กลาง,ตะวันออกเฉียงเหนือ)/ คางแมว(กลาง,ลำปาง)/ จิ้งจ๊อ(ปัตตานี)/ จิงจาย(ใต้,นราธิวาส)/ ซ้อแมว(เชียงราย,ลำปาง)/ ยวงขนุน(สุราษฎร์ธานี)/ เล็บแมว(กทม.,สระบุรี)/ ส้มแมว(ราชบุรี)/ หางกระรอกแดง(กทม.,กลาง) 
ชื่อสามัญ :
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gmelina philippensis Charm
ชื่อวงศ์ : VERBENACEAE
ลักษณะวิสัย : ไม้เลื้อย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

ลำต้น :

เป็นไม้พุ่มกึ่งเลื้อยขนาดใหญ่ อายุหลายปี เลื้อยพาดได้ไกลถึง 6 เมตร

ใบ :

เดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่แกมรี ขนาด 3-5 x 5-7 ซม. ปลายใบมน โคนใบสอบ

ดอก :

ดอกรูปถ้วย กลีบดอกสีเหลือง โคนกลีบเชื่อมติดกัน ปลายแยก 4 แฉก กลีบดอกด้านใน 3 กลีบม้วนพับไปด้านหลัง อีกหนึ่งกลับแผ่แบน ออกเป็นช่อเชิงลดห้อยตามซอกใบประดับ ช่อยาว 10-20 ซม ใบประดับสีเขียวอมเหลือเรื่อแดง  เรียงซ้อนเหลื่อมกันเป็นช่อยาว เส้นผ่าศูนย์กลางดอก 4-5 ซม.

ผล :

รูปกลม สีเขียว เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ซม.

ระยะติดดอก - ผล :
เริ่มติดดอก : สิ้นสุดระยะติดดอก :
เริ่มติดผล : สิ้นสุดระยะติดผล :
สภาพทางนิเวศวิทยา :
การปลูกและการขยายพันธุ์ : แสงแดด เพาะเมล็ด
รายละเอียดการใช้ประโยชน์ : ไม่ได้ระบุรายละเอียดการใช้ประโยชน์
แหล่งอ้างอิง : [1] อฤชร พงษ์ไสว. 2541. ไม้เลื้อยประดับ. พิมพ์ครั้งแรก. สำนักพิมพ์บ้านและสวน. กรุงเทพมหานคร.
ประเภทของการใช้ประโยชน์ : ไม่ได้ระบุประเภทการใช้ประโยชน์
ที่อยู่ :
Zone B : สวนไม้เถา
หมายเหตุ :
มูลนิธิโครงการหลวง
สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
เครือเจริญโภคภัณฑ์
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร
ธนาคารแห่งประเทศไทย
gistda
ธนาคารกรุงไทย