โมกใหญ่

  • วันที่อัพเดทล่าสุด : 05/09/2017
ชื่อไทย : โมกใหญ่
ชื่อท้องถิ่น : พุด(กลาง,ประจวบคีรีขันธ์)/ พุทธรักษา(กลาง,สุโขทัย)/ มูกมันน้อย, มูกมันหลวง, มูกหลวง(เหนือ)/ โมกเขา(ประจวบคีรีขันธ์,เหนือ)/ โมกทุ่ง, โมกหลวง(เหนือ)/ ยางพูด(เลย) 
ชื่อสามัญ :
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Holarrhena pubescens Wall. ex G. Don
ชื่อวงศ์ : APOCYNACEAE
ลักษณะวิสัย : ไม้ยืนต้น
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

ลำต้น :

ไม้ต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูง 5-8 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดรูปไข่ เปลือกสีเทาหรือสีน้ำตาลแตกเป็นสะเก็ด

ใบ :

เดี่ยว เรียงตรงข้าม ใบรูปมนกว้างหรือรูปไข่แกมรูปขอบขนาน กว้าง 5-12 ซม. ยาว 8-24 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบมนหรือแหลม ใบอ่อนมีขนสีเทาอมเหลืองพอแก่จะหลุดร่วงไป ขอบใบเรียบ เส้นแขนงใบข้างละ 9-13 เส้น ก้านใบยาว 2-6 มม.

ดอก :

สีขาว ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกที่ปลายกิ่ง ช่อดอกยาว 4-14 ซม. กว้าง 7-12 ซม. ทุกส่วนเกลี้ยงหรือมีขนสั้นนุ่ม กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นวงปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปเข็มปลายแยกเป็น 5 แฉก ดอกบานเต็มที่กว้าง 1.5-2 ซม. มีกลิ่นหอม

ผล :

เป็นฝักแห้งแตก ฝักยาวคู่รูปทรงกระบอก กว้าง 5-9 มม. ยาว 20-35 ซม. มีช่องระบายอากาศทั่วไป  เมล็ด ยาว 1.4 ซม. มีขนอ่อนสีน้ำตาลยาวติดอยู่เป็นกระจุก

ระยะติดดอก - ผล :
เริ่มติดดอก : มีนาคม สิ้นสุดระยะติดดอก : เมษายน
เริ่มติดผล : พฤษภาคม สิ้นสุดระยะติดผล : มิถุนายน
สภาพทางนิเวศวิทยา : นิเวศวิทยา ป่าเบญจพรรณแล้งทั่วไป ถิ่นกำเนิด การกระจายพันธุ์ การใช้งานด้านภูมิทัศน์ ต้นขนาดกลางเหมาะกับการปลูกประดับสวน ดอกหอมมีขนาดใหญ่มองเห็นชัดเจน
การปลูกและการขยายพันธุ์ :
รายละเอียดการใช้ประโยชน์ : - เปลือกรักษาโรคบิด - เมล็ดเป็นยาสมานท้อง [1]
แหล่งอ้างอิง : [1] เอื้อมพร วีสมหมาย และปณิธาน แก้วดวงเทียน. 2552. ไม้ป่ายืนต้นของไทย 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. เอช เอ็น กรุ๊ป จำกัด. กรุงเทพมหานคร.
ประเภทของการใช้ประโยชน์ : ไม่ได้ระบุประเภทการใช้ประโยชน์
ที่อยู่ :
Zone A : สวนสมุนไพร
Zone C1 : สวนกสิกรไทย
หมายเหตุ :
มูลนิธิโครงการหลวง
สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
เครือเจริญโภคภัณฑ์
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร
ธนาคารแห่งประเทศไทย
gistda
ธนาคารกรุงไทย