ชื่อไทย : | ลำดวน | ||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อท้องถิ่น : | หอมนวล(เหนือ) | ||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อสามัญ : | White cheesewood | ||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อวิทยาศาสตร์ : | Melodorum fruticosum Lour. | ||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อวงศ์ : | ANNONACEAE | ||||||||||||||||||||||||||||||
ลักษณะวิสัย : | ไม้ยืนต้น | ||||||||||||||||||||||||||||||
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : |
ลำต้น : เป็นไม้ต้น สูง 8 ม. เปลือกต้นเรียบสีน้ำตาล เมื่อต้นแก่จะแตกเป็นร่องละเอียดตื้นๆ ตามยาวของลำต้น ใบ : เป็นใบเดี่ยวออกเรียงสลับ รูปรียาว กว้าง 2-3 ซม. ยาว 7-15 ซม. โคนใบแหลม ปลายใบเรียวแหลม ขอบใบเรียบ แผ่นใบเรียบสีเขียวเป็นมัน ด้านล่างสีเขียวนวล ยอดอ่อนและใบอ่อนสีแดง ดอก : ดอกสีเหลือง ออกดอกเดี่ยวตามซอกใบและปลายยอด กลีบดอก 6 กลีบ เรียงเป็น 2 วง วงนอกมี 3 กลีบ รูปสามเหลี่ยมขนาดใหญ่กว่ากลีบดอกวงใน มี 3 กลีบเหมือนกัน กลีบดอกหนาและแข็ง มีกลิ่นหอม ผล : เป็นผลกลุ่ม ผลย่อยรูปกลมรีมี 15-20 ผล ผิวเรียบ ผลอ่อนสีเขียวพอสุกเป็นสีแดง เมล็ด มีหลายเมล็ดต่อ 1 ผลย่อย |
||||||||||||||||||||||||||||||
ระยะติดดอก - ผล : |
|
||||||||||||||||||||||||||||||
สภาพทางนิเวศวิทยา : | นิเวศวิทยา ป่าดิบแล้งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ถิ่นกำเนิด เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การกระจายพันธุ์ พบในประเทศคาบสมุทรอินโดจีน คาบสมุทรมลายู การใช้งานด้านภูมิทัศน์ ดอกหอมเป็นพุ่มใบสวยงาม นิยมใช้จัดสวนแต่ควรปลูกระหว่างไม้ต้นอื่นๆ เพราะต้องการความชุ่มชื้นจึงจะเติบโตได้อย่างแข็งแรง | ||||||||||||||||||||||||||||||
การปลูกและการขยายพันธุ์ : | ดินทุกชนิด เป็นไม้กลางแจ้ง โดยการเพาะเมล็ด | ||||||||||||||||||||||||||||||
รายละเอียดการใช้ประโยชน์ : | - ดอกแห้ง เป็นยาบำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต แก้ลม จัดอยู่ในจำพวกเกสรทั้งเก้า [1] - ปลูกเป็นไม้ประดับ ไม้ให้ร่ม ดอกสวยงาม มีกลิ่นหอม - เกสร มีสรรพคุณบำรุงกำลัง และบำรุงหัวใจ นำมาประกอบกับสมุนไพรจีน [3] - ผลมีรสหวานรับประทานได้ ดอกแก้ไข้ แก้ลมวิงเวียน บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต [4] | ||||||||||||||||||||||||||||||
แหล่งอ้างอิง : | [1] คณะกรรมการวิชาการดำเนินงานส่วนสวนสมุนไพรพืชสวนโลก. 2549. สวนสมุนไพรในงานมหกรรมพืชสวนโลก 2549. Herbal Garden in Royal Flora Expo 2006. บริษัท สามเจริญพาณิชย์(กรุงเทพฯ) จำกัด. กรุงเทพมหานคร. [2] ปิยะ เฉลิมกลิ่น. 2544. พรรณไม้วงศ์กระดังงา. พิมพ์ครั้งที่ 1. สำนักพิมพ์บ้านและสวน. กรุงเทพมหานคร. [3] มูลนิธิสวนหลวง ร. ๙. 2547. ไม้นามตามถิ่น. พิมพ์ครั้งที่ 1. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร. [4] เอื้อมพร วีสมหมาย และปณิธาน แก้วดวงเทียน. 2552. ไม้ป่ายืนต้นของไทย 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. เอช เอ็น กรุ๊ป จำกัด. กรุงเทพมหานคร. [5] ต้นไม้และดอกไม้ประจำจังหวัด http://www.panmai.com/ 23082553 | ||||||||||||||||||||||||||||||
ประเภทของการใช้ประโยชน์ : | ไม่ได้ระบุประเภทการใช้ประโยชน์ | ||||||||||||||||||||||||||||||
ที่อยู่ : |
|
||||||||||||||||||||||||||||||
หมายเหตุ : |